Koncert na wielką orkiestrę
Tadeusz A. Zieliński omawiając ostatni etap twórczości Grażyny Bacewicz [Tadeusz A. Zieliński, Spotkania z muzyką współczesną, Kraków 1974], doceniając nowatorstwo ulotnych Pensieri notturni z 1961 roku, skonstatował: Właściwym jednak żywiołem Bacewiczówny jest nadal co innego: duże, solidne, „bartokowskie” formy, agresywny dynamizm w rozwijaniu akcji muzycznej, wirtuozeria i rozmach, a zarazem precyzja i kunszt w rozplanowaniu konstrukcji […]
Pożądanie (balet)
Piszę całowieczorowy balet ku czci Picassa — za jego wiedzą i aprobatą. Za podstawę do libretta scenarzysta wziął sztukę teatralną Picassa, jednak bardzo od niej odchodzimy. Ta niezbyt ciekawa sztuka jest tylko pretekstem. Powstaje zupełnie nowy utwór. W projekcie: na scenie zupełnie nowe rzeczy i nowe potraktowanie tańca. Tytuł roboczy: „Pożądanie”. Takie informacje Grażyna Bacewicz […]
Koncert na altówkę
W 7 numerze czasopisma „Ruch Muzyczny” z 1975 roku ukazał się wywiad Krzysztofa Lisickiego z wybitnym polskim altowiolistą Stefanem Kamasą. Artysta odsłania w tym wywiadzie kulisy powstania Koncertu na altówkę i orkiestrę Grażyny Bacewicz: Idea zwrócenia się do któregoś z polskich kompozytorów z prośbą o skomponowanie utworu na altówkę nurtowała mnie od 1953 roku.[…] Poza […]
In una parte na orkiestrę
W 1967 roku Grażyna Bacewicz otrzymała zamówienie z Kuby na utwór instrumentalny, który miał być wykonany w Hawanie w 1968 roku, podczas Festiwalu Muzyki Współczesnej. Wraz zamówieniem przyszło zaproszenie na koncert. Artystka zapaliła się do wyjazdu, o czym świadczą jej listy pisane do brata, Witolda, mieszkającego wówczas w Stanach Zjednoczonych. Do podróży jednak nie doszło. Prawykonanie, […]
Wariacje symfoniczne
Idiomatyczne cechy stylu kompozytorskiego Grażyny Bacewicz łatwo odnaleźć w każdym jej utworze, niezależnie od etapu twórczości, z jakiego dane dzieło pochodzi. Jednocześnie obok cech stałych, spośród których na plan pierwszy wysuwa się logicznie skonstruowana forma, można obserwować nieustanną ewolucję języka dźwiękowego, wzbogacanego o coraz to nowe środki wyrazu. Zjawisko to nasiliło się w połowie lat […]
II Koncert wiolonczelowy
Hiszpański wiolonczelista Gaspar Cassadó był cenionym w I połowie XX wieku wykonawcą dzieł muzyki klasycznej i romantycznej, autorem wielu transkrypcji i utworów nawiązujących do estetyki romantycznej, jak również tradycyjnej muzyki hiszpańskiej. Pomysł, aby temu właśnie artyście powierzyć prawykonanie dzieła współczesnego, jakim w 1963 roku był II Koncert wiolonczelowy Grażyny Bacewicz, był posunięciem dosyć ryzykownym. […]
I Koncert wiolonczelowy
I Koncert wiolonczelowy powstał w 1951 roku na zamówienie Miloša Sádlo, wybitnego, czeskiego wiolonczelisty o międzynarodowej sławie. Utwór wpisuje się w tendencję stylizacyjną, której najbardziej wyrazistym przejawem była skomponowana w 1945 roku I Sonata – Sonata da camera na skrzypce i fortepian. O ile w Sonacie zabiegi stylizacyjne mają walor oczywistości dzięki takim działaniom jak odwołanie się do modelu […]